Goed bestuur

Procedures die op het laatste moment gewijzigd worden (en weken voorbereidend werk in de vuilbak kieperen), begrotingen die uit sprookjesboeken geplukt zijn en een optimisme dat het gebruik van marihuana doet vermoeden : nee, onze Vlaamse en federale regeringen zijn niet echt toonbeelden van goed bestuur.

Als verontwaardigde burger die niet alleen van woorden, maar ook van daden houdt, zit ik dan ook de laatste weken niet meer stil (misschien ook een tikkeltje ADHD...?) en ben ik begonnen met een nieuw, revolutionair burgerinitiatief.

Vanaf nu geef ik voor elke afdeling van KWB, Boerinnenbond, Gezinsbond, beleggingsclubs, badmintonclubs, tuningsalons, Pluswerking, parenclubs, zelfhulpgroepen en dergelijke vormingsavonden onder de welluidende, ronkende en wervende titel : "Goed bestuur : hoe maak je het waar ?"

Abstractie makend van mijn eigen huishouden, mijn zolderarchieven, mijn time-management en nog een paar dingen waar ik nu even niet wil opkomen, ben ik immers een absoluut expert in goed bestuur, en ik wil mijn ervaringen en mijn deskundigheid (desnoods ongevraagd) delen met iedereen...

Als voorsmaakje krijgen jullie alvast enkele eenvoudige tips :

• spreek nooit een uur af : dan kan je niet te laat komen (te laat komen = geen goed bestuur)
• leer hoe uw auto werkt : u kan dan rustig te laat komen, snel even iets "onschuldig saboteren" aan uw auto en zeggen dat u autopech had/hebt (overmacht = goed bestuur)
• maak uw eigen werk transparant door onoverzichtelijk te delegeren (u lijkt goed te besturen en niemand ziet nog enig bestuur in wat de anderen doen = goed bestuur - of toch de schijn van goed bestuur)
• stuur enkel e-cards waarbij u de datum van "levering" kan instellen : op één avond kan u een half jaar lang de sympathieke en attente uithangen, en 't is nog gratis ook... (verbondenheid = goed bestuur)
• vul willekeurige, onleesbare "afspraken" in in uw agenda, die u dan open laat liggen zoveel u kan. Zorg ervoor dat uw agenda bomvol staat en u amper nog plaats hebt om er iets tussen te wringen. Uiteraard kan u er zoveel tussenwringen als u wilt, omdat de afspraken toch nep zijn. De persoon waarmee u afspreekt, voelt zich sterk gewaardeerd omdat u ondanks uw al overvolle agenda toch nog ergens tijd maakt voor hem/haar. (druk werken en tijd maken voor anderen = goed bestuur)

U ziet, enkele eenvoudige acties kunnen al een groot verschil maken.

Binnenkort dus ook in een parochiezaaltje, schoolgebouwtje, cinema, theater, circus, achterafzaaltje,... bij u in de buurt !

Marketing

Met mijn marketingachtergrond belandde ik onlangs in een project waarbij Web 2.0 - filosofieën gebruikt worden om producten, merken, diensten,... te promoten.

Uit onderzoek bleek immers dat mond-aan-mondreclame eigenlijk de meest effectieve vorm van reclame is. Wie tevreden is over een product of dienst en daarover vertelt aan een vriend(in) of familielid, wendt eigenlijk zijn "krediet" bij die persoon aan als een surplus dat afstraalt op het product of de dienst. Ga maar even na voor uzelf : als de u onbekende Theo De Clerck uit Turnhout u zegt dat Philips strijkijzers de beste zijn, wat doet dat u ? Maar hoe belangrijk is die informatie voor u als die komt van uw beste vriendin ? En wat als die komt van uw moeder, die al uw strijk nog steeds doet (oké, dan is die informatie niet zo belangrijk ; dan denkt u wellicht "tja, koop er dan zo één en strijk verder, ik wil dat hemd morgen dragen !) ?

Wel, ik heb de proef op de som genomen, en mij ingeschreven voor dit project. Op de meest onmogelijke momenten moet ik dan aan name-dropping doen met het merk dat ik die week opgedragen kreeg... U wilt een voorbeeld ?

Onlangs mailde een vriend me om advies op relationeel gebied. Tussen al mijn goedbedoelde en gemeende bedenkingen, voorstellen,... smokkelde ik de woensdagfilms van VijfTV binnen. En hup, wéér een kijker meer !

Wij willen Willem weg / Wij willen Willem weer

Binnenkort mag ik de hoofdrol spelen in een musical !

Officieel is het natuurlijk geen musical, maar aangezien we gaan toneelspelen én zingen, is het eigenlijk strikt technisch gesproken wél een musical...

Op 21 september trekken we met honderden professionele figuranten, meelopers, sierstukken en muurbloempjes in een door de Gentse Floraliën aangeboden praalstoet door de Gentse binnenstad, en zullen we in 35 korte tafereeltjes (die allen overigens meedoen voor de 1 minute award) de geschiedenis van Gent, België en natuurlijk ook de Floraliën (die 200 jaar bestaan).

Er worden zo'n 150.000 bezoekers verwacht, die mij allen zullen zien schitteren in de apotheose van de praalstoet : de scène die het ontstaan van België op historisch correcte wijze zal weergeven. Persoonlijk zal ik én de stomme van Portici én een Belgicistische actievoerder vertolken, en net als in 1830 zullen leuzen betreffende Willem (van Oranje, vermoed ik...) niet van de lucht zijn...

Ik vermoed dat Jeroen Krabbé opnieuw de Nederlandse koning zal spelen en ik ben al druk bezig mijn Italiaans bij te schaven voor mijn opera-rol : La donna è mobile (de vrouw is wispelturig ; wat een sexistische opera toch !)

Proffen van de Universiteit Gent waken over de historische authenticiteit van het geheel en morgen, zo heb ik me voorgenomen, zal ik dan ook hun achtergrondbrochure betreffende deze praalstoet eens doornemen, kwestie van zeker te zijn van de juiste historische achtergrond...

Opnieuw promotie ?

Hoewel ik meestal een trendsetter ben (zie mijn lampontwerpen), volg ik ook af en toe de trends van het moment. Daarom verwacht ik binnenkort een serieuze promotie op mijn werk.

Het zit zo : tegenwoordig doe ik op een andere dienst binnen hetzelfde bedrijf het secretariaat. Ik denk dat mijn baas op die dienst een boontje heeft voor mij. Dat leid ik tenminste af uit het flirterig gedrag tussen ons (ik maak even abstractie van het feit dat ik daar met mijn ad rem opmerkingen meestal zelf het startsein toe geef...). In navolging van de federale politie en Belgacom, waar de secretaresses een gouden Tia-Hellebautsprong waagden naar een topfunctie, dankzij hun respectieve bazen, vind ik dan ook dat mijn bedrijf niet kan achterblijven.

Om mijn nakende promotie te vieren (en in het vooruitzicht van mijn zware loonbrief binnenkort), heb ik alvast nog enkele uitbreidingssets van The Sims gekocht...

Opvoeden in de 21ste eeuw

Alle supernanny's ten spijt, blijft opvoeden een helse klus en moet je als ouder behoorlijk bij de pinken, bij de tijd en bijdehand zijn...

Maar gelukkig ben ik een moderne vrouw en ken ik mijn weg in de hedendaagse technologie meer dan voldoende om die kennis ook aan te kunnen wenden bij de opvoeding van mijn 2 spruiten.

Daarom heb ik, als hulp aan andere moeders, beslist hieronder een overzicht te geven van de films die ik kan gebruiken om mijn kinderen levenslessen bij te brengen. Immers, een (entertainende) film werkt zoveel beter dan een preek...

• Back to the future : het is niet omdat iemand je een lafaard noemt, dat je moet reageren. Beter laf dan dood !
• Harry Potter : je geraakt er alleen maar door veel te studeren (en veel talent, en geluk, en een toverstaf, en vrienden in de hoogste regionen,...)
• Alvin and the Chipmunks : de precieze boodschap van deze epische komedie ontgaat mij voorlopig nog, maar geef toe : episch én komisch, 't is tenminste verantwoord tijdverdrijf...
• Bambi : de natuur is zó schoon, laten we wat meer fietsen ipv met de auto naar school gebracht te worden
• Indiana Jones : geschiedenis is cool !
• Cars : winnen is niet het belangrijkste, en de reis is belangrijker dan de eindbestemming
• Brokeback Mountain : het is warmer in de bergen met zijn tweeën
• 4 weddings and a funeral : met Engelse flair kan je je alles permitteren en krijg je bovendien de mooiste vrouwen
• Teletubbies : homo's zijn teletubbies zoals alle andere, maar dan met een sacoche...

Voor meer opvoedkundige filmtips, mail gerust naar ikbendertigmaardatgeeftniet@hotmail.com met als onderwerp de boodschap die u uw kind wil meegeven.

Promotie

Met niet verholen trots wil ik jullie melding maken van mijn promotie.

De voorbije jaren ben ik gestaag de ladder van het succes opgeklommen, trede per trede. Er kwam oorspronkelijk enig nepotisme aan te pas, want eigenlijk was ik niet gekwalificeerd voor de job, maar eens ik erin geslaagd was mijn positie te consolideren, heb ik mijn ellebogen en andere lichaamsdelen gebruikt om langzaam de weg naar de top te bestijgen.

En nu is het dus eindelijk zover : ik ben eerste sopraan ! Dat is een hele prestatie voor een alt, geloof me...

En ik ben er zeker van dat ik binnen enkele maanden solo-partijen zal zingen als we met ons koor weer eens de hort opgaan. De Scala in Milaan en de Koningin Elizabethwedstrijd voor zang zijn mijn volgende doelen !

PS Met andere lichaamsdelen bedoelde ik natuurlijk mijn stembanden

Side, Turkije

Al een hele tijd ben ik deze haarspeld (zie robotfoto links) kwijt, die mij zeer dierbaar is en waaraan ik heel veel emotionele waarde hecht.

Wie deze haarspeld gezien heeft, gelieve contact op te nemen : laat uw gegevens achter in de commentaren hieronder, en wij contacteren u zo spoedig mogelijk.

Mocht u denken dat ik zelf geen inspanningen heb gedaan : wij hebben ons hele huis ondersteboven gekeerd en zijn nu teruggekeerd naar onze laatste vakantiebestemming om daar te gaan zoeken...

Hoofdpijn

Vorige vrijdag had ik als afscheid aan mijn stageschool een educatieve uitstap georganiseerd met een klas uitbundige kinderen, en hoewel zij heel tevreden naar huis gingen en veel bijgeleerd hebben, had ik zelf 's avonds enorm veel last van hoofdpijn.
De oorzaak voor die hoofdpijn konden de dokter, mijn echtgenoot, de buurman, de neef van de buurman, de vrouw van de slager, de wijkagent noch de terreinverzorger van KSK Kieldrecht aanwijzen.
Hieronder volgt nog een overzicht van de activiteiten van de educatieve schoolreis die ik organiseerde :

- workshop bouwtechnieken


- bezoek aan de veemarkt


- een muzikaal intermezzo


- bezoek aan een fabriek


- afsluiten met een bezoek aan het pretpark


- en educatief vuurwerk

Ik sta in de krant

... of toch in zekere zin, vermits er nu ook al cartoons gemaakt worden over mij !

Geruststelling

Beste buren,
beste vrienden,
beste familie,



maak u niet ongerust !
Er is niets aan de hand !
Echt niet !



Oké, al dat beton dat ze komen brengen, dat is veel te veel voor een klein terrasje... (we willen een groot terras)
Oké, onze kinderen zijn hier tegenwoordig na vier uur amper te zien... (ze spelen gewoon bij de buren)
Oké, ik ben verdacht veel thuis de laatste tijd... (ik wil gewoon wat meer bij mijn man zijn)



We hebben écht niets te verbergen, en al zeker geen geheime kelder !

De slimste straat van Kieldrecht

Ooit vond ik Melsele best een sympathieke deelgemeente van Kieldrecht, euh, Beveren, maar na ons vertrek uit die gemeente, moesten we jammerlijk vaststellen dat pesterijen aan ons adres de ware volksaard van de Melselenaar toonden.

Ook dit jaar was het weer prijs ter gelegenheid van de Aardbeifeesten in Melsele. Niet alleen werd ik uit de voorrondes niet weerhouden voor de verkiezing van de internationaal gerenomeerde aardbeiprinses (een soort Gala van de Profvoetballer, maar voor aardbeilustigen), ondanks mijn in operamiddens weergaloos bewonderde zangstem, mijn op allerlei internetfora bewierookte charmes en mijn eclipsbrilverplichtende uitstraling. Nee, onze straat werd ook nog eens uitgesloten van deelname aan de wedstrijd "De slimste straat van Melsele" (met het belachelijk en redelijk doorzichtige argument dat onze straat niet in Melsele ligt. En wat dan nog ? Als Danny Fabry ongestraft mag zingen "In Tokyo zingen ze zo : met alle Chinezen maar niet met den dezen", dan mogen wij toch wel meedoen voor slimste straat van Melsele zeker ?)

Wel, Melsele, ik heb maar één boodschap voor jullie : in Beervelde hebben ze de échte aardbeienprinses ! En in Kieldrecht organiseren we ook een "slimste straat"-wedstrijd en jullie mogen niet meedoen !

En ik weet zeker dat onze straat zal winnen ! Want IK doe mee ! Voor ONZE straat ! En ik weet VEEL !

Ik weet b.v. dat ze ooit een olifant naar de ruimte zonden, en dat ze in Japan reclame maakten voor een auto met terugverende bumper met de slogan "Speciaal voor vrouwen" ! En ik weet nog veel meer ! En het is niet omdat ik er niet kan opkomen wat, dat het niet waar is ! En mijn papa is toch sterker dan jullie papa !

PS Volgens mijn man heb ik ergens een telfout gemaakt, maar ik kan ze niet vinden. Wie ze vindt, mag ze gerust vermelden in de commentaren...

Waarom ik steeds minder tijd heb voor de écht belangrijke dingen !

Eerder wierp ik me reeds op als de signaalzender voor de drukte die een volwassen mens in het leven dient te ondergaan, en vandaag wil ik op datzelfde deken verder breien...

Ik heb -tussen het studeren, werken, strijken, TV-kijken, Sims 2 spelen, verhaaltjes voorlezen en vele andere dingen door- even op een rijtje gezet wat het voorbije jaar mijn leven nog drukker heeft gemaakt :

• als ik post wil versturen, moet ik een heel eind rijden vooraleer ik een niet-gesloten postkantoor vind
• nu er steeds meer flitspalen staan, kan ik amper nog de maximumsnelheid overschrijden (toegegeven, in Beveren blijven we voorlopig nog gespaard van dat lelijke straatmeubilair)
• een seconde blijkt niet zo eenduidig gedefinieerd als we zouden willen (1/86400 ste van en dag) en mijn tijdsgevoel is helemaal in de war van alle metafilosofische beschouwingen over de tijd
• alle informatisering leidt tot verhoogde werkdruk en daar word ik soms behoorlijk depri van...
• omdat het met de Belgische bedrijven goed gaat (en dus ook met mijn werkgever), krijgen we wel meer werk op onze boterham
• sinds de introductie van de speculoospasta, is de keuze qua beleg aan het ontbijt nog groter geworden, wat tot aanzienlijke vertragingen aan de ochtendlijke gezinstafel leidt
• sinds de introductie van slowfood, bereid door mijn man, eten we trager, wat tot aanzienlijke vertragingen aan de avondlijke gezinsdis leidt

Als ik ooit eens tijd heb, zal ik eens uitzoeken wat ons allemaal vooruit kan helpen (als tegengewicht !)

Post-it

Ook volgend jaar avondschool voor mij ?

Hoewel ik mezelf beloofd had om na de huidige opleiding die ik volg, het even wat rustiger aan te doen en me niet opnieuw in een cursus, lesdagen en examenstress te storten, kan ik niet langer weerstaan aan het aanbod dat minister van onderwijs Frank Vandenbroucke persoonlijk deed.

Jazeker, in 2008-2009 wil hij al een nieuwe opleiding aanbieden in Vlaanderen, "omwille van de nood aan een opleiding zoals die in het buitenland al heel lang bestaat". Wie tussen de regels leest, weet echter dat hij zelf een enorme nood ervaart om mij onder zijn rechtstreekse bevoegdheid te houden. Weinig subtiel is dan ook zijn keuze om deze opleiding (en de haalbaarheid ervan) in eerste instantie in Antwerpen, aan de plaatselijke universiteit, te situeren.

Hoewel ik mij al decennialang heb ingezet binnen een wat andere ideologische context, ben ik ervan overtuigd dat ik de meest geschikte kandidaat ben om deze opleiding met succes te vervolmaken. Mijn deskundigheden inzake marketing, fotografie en onderwijs zijn daartoe immers essentiële voordelen...

Agenda

Waar moet je in hemelsnaam naartoe als de politie, Child Focus, de Zoekertjeskrant en het loket "Verloren voorwerpen" van het station je niet kunnen helpen ?

Al weken loop ik mijn agenda te zoeken, maar hij blijft onvindbaar, waardoor afspraken met vriendinnen in het honderd lopen. Nagelbijtend zitten sommigen onder hen al dagen aan hun telefoon, te wachten op mijn verlossend telefoontje om eens samen naar de film, naar de sauna of naar de dierenwinkel te kunnen gaan.

Gelukkig heeft enige vrouwelijke logica geleid tot narrowing down van de mogelijkheden. Dit kan er allemaal gebeurd zijn :

1. Ik mag elk ogenblik een bezoek verwachten van Dana Scully en Fox Mulder, die zich vast zullen bijten in mijn door aliens ontvoerde agenda

2. Mijn man heeft ontdekt dat ik, zoals Schwarzenegger in True lies, een dubbelleven leid : ik werk voor de Belgische Staatsveiligheid en schaduw al maanden Fehriye Erdal. Hij heeft nu mijn agenda verstopt, in de hoop dat ik dan meer thuis zal zijn...

3. Ik ben eind vorig jaar gewoon vergeten een nieuwe agenda te kopen

4. Mijn agenda heeft mij verlaten voor een andere vrouw

5. Ik heb per ongeluk mijn agenda teruggebracht naar de bibliotheek, want hier voor mij liggen nog steeds die boeken...

nvdr : Men meldt mij net dat Fehriye Erdal al een tijd verdwenen is (net als mijn agenda : dat kan géén toeval zijn)...

Indiana Jones en het boek der boeken

In opdracht van het Gentse stadsbestuur zijn er op diverse locaties in Gent, Melsele en Kieldrecht opgravingen gestart door een team archeologen van de Universiteit Gent. Het nieuws lekte uit via het vaktijdschrift Journal of Archaological Science, en wordt bevestigd door de Gentse cultuurschepen Lieven Decaluwe.
"Met het ooit te recupereren boetegeld voor enkele waardevolle romans, uitgeleend in de periode '94-'96, kunnen we deze zoekactie financieren," aldus de schepen. 'De belastingbetaler mag op beide oren slapen, want hij zal hier dus niet voor opdraaien. Toch vinden we het belangrijk, en we willen ook een duidelijk signaal zenden aan leners van de bibliotheek die hun boeken niet terugbrengen." Bovendien hoopt de stad meerinkomsten te genereren door de filmrechten van de zoekacties te verkopen. Het is een publiek geheim dat vooral George Lucas geïnteresseerd is. Hij plant immers met regisseur Steven Spielberg nu al een vervolg op het dit jaar verwachte Indiana Jones and the kingdom of the crystal skull.
De archeologen hopen alvast dat het jarenlang verloren laten liggen van klassiekers als De stam van de holebeer (J.M. Auel), Vergeten kan ik niet (Alicia Appleman-Jurman), Vergeten? : zeg niet te snel, het is de leeftijd wel (Horckmans, Geerts en Ponjaert) en Bewust gebruik van het geheugen : een manier om niet te vergeten (Gall en Willemse-Van der Geest) de exemplaren niet al te zeer beschadigd heeft. Zorgvuldig zullen ze op de locaties, die zijn gekozen op basis van gegevens verstrekt door profilers van Scotland Yard en FBI, uitkammen.
Resultaten worden pas verwacht in de nazomer van 2009.



Naschrift : In een schriftelijke persmededeling laat Lieve weten dat ze de betrokken boeken zo snel mogelijk zal terugbrengen naar de Gentse hoofdbibliotheek. Ook videotheek Videoland, speelotheek De toverboom, de thuiszorgwinkel van de CM, de orthotheek en het Gentse kunstuitleenproject mogen binnenkort een bezoekje verwachten.

Brief aan mijn buren

Beste buren,


ik weet het, ik weet het. Mea culpa. Veel te lang geleden. Ik heb jullie, mijn allertrouwste buren, werkelijk zwaar teleurgesteld. Laat me even proberen verklaren vanwaar de stank kwam, zonder me te willen verantwoorden (ik wil geen schadeclaim aan mijn broek...).


Er zijn eigenlijk twee hoofdredenen waarom ik weinig -euh, nooit- de vuilzakkken buiten geplaatst heb de laatste maanden.


Ten eerste is het met vuilnis verplaatsen uiteraard een heel proces, maar in december had ik ineens het gevoel dat het zichzelf had opgepikt waar wij het tot dan toe achtergelaten hadden. We besteedden minder aandacht aan de stank, we deden meer ons best het te negeren, ons uitslapen werd merkelijk langer, het groeide nota bene... Kortom : er is een gevoel van dringendheid van mijn schouders gevallen. Bijgevolg ben ik er niet meer 24/24 in gedachten mee bezig.
Het gekke is dat ik niet besefte dat ik voortdurend alles vanuit het standpunt van de vuilnismannen bekeek, tot ik ermee ophield.


Bovendien is het zo dat ik zoveel tijd in mijn jobs en mijn schoolwerk heb moeten steken de laatste maanden dat er geen tijd meer overbleef om het vuilnis mee te geven. In de tuin is ons vuilnis sindsdien de hoofdmoot geworden : PMD, GFT, KGA, restafval, grof huisvuil, industrieel afval, besmet medisch afval enz... Een propvolle vuilniszak erbij viel al bijna niet meer op.

En nu ben ik met mijn stage bezig, wat opnieuw zakken verfrommeld papier met zich meebrengt. Het verfrommelen en op de berg afval mikken zelf is wel heel fijn, dat moet ik toegeven.


Maar dus : even dit berichtje om te laten weten dat ons afval stillaan leeft (oef? misschien gaat het toch zelf vooraan klaarstaan als de vuilkar komt ?) en dat ik jullie intussen zoveel mogelijk probeer te vergeten en te negeren !


Groetjes,


uw lieftallige, welgemutste, steeds geparfumeerde buurvrouw

Hét evenement van 2007 ?

Is de musical Jane Eyre werkelijk hét evenement van 2007 ? Volgens de Wase Pers wel, zo bleek op de uitreiking van de Jaarfiguren 2007 in CC Ter Vesten, begin deze maand.
Persoonlijk vind ik dit een kaakslag in het gezicht van iedereen die de productie Ik ben een muur, een blinde muur mogelijk maakte, een door mezelf geschreven, geregisseerde, geproduceerde en geacteerde monoloog. In dit sublieme staaltje autobiografische zelf-analyse, een waarlijke revolutie in het postmoderne, post-9/11 theater worden we geconfronteerd (op voor sommigen, niet in het minst mezelf, pijnlijke wijze) met de existentiële vragen waarmee een jonge vrouw worstelt als ze de eerste 30 jaren van haar leven overschouwt : heb ik bereikt wat ik wilde bereiken ? heb ik maximaal de kansen gegrepen en de valkuilen vermeden die het leven voor mij in petto hadden ? wat eten we vanavond ?
En al haalde dit sublieme, zijn tijd ver vooruit zijnde meesterwerk geen 4 500 toeschouwers met 11 voorstellingen, de commentaren bij de bomma, de papa en de buren zijn unaniem lovend. Maar eens te meer blijken de meningen van omhooggevallen intellectuele cultuurpausen (de recensten van de verzamelde Wase Pers) belangrijker dan die van de man en vrouw in de straat (in dit geval : in MIJN straat).
Zij zijn echter gewaarschuwd : voor de Jaarfiguren 2008 zal ik het grote geschut bovenhalen en een evenement organiseren waarover nog jaren, decennia, eeuwen zal nagepraat worden ! Wacht maar af... !

Ziek geweest

Lange tijd heb ik hier niets van me laten horen. Daar is gelukkig een goeie verklaring voor (anders zouden mijn talrijke lezers mij lynchen, vermoed ik).
Ik ben de voorbije maanden heel ziek geweest, of juister : ik ben ziek na ziek na ziek geweest. Amper bekomen van het ene ongemak werd ik overvallen door een andere bacterie, die -alsof het een deelnemer aan een zesdaagse betrof- mooi afgelost werd door een virus. Stilaan begon ik me af te vragen wat ik misdaan had om die zeven (haast bijbelse) plagen te moeten ondergaan...


1. nieuwjaarskater : op de laatste avond van 2007 (het jaar waarin ik dertig werd !) heb ik mij nog eens goed laten gaan : een (haast dodelijke) mix van borrelnootjes, bio-schuimwijn, tomaat-garnaal, dansen als Disco Stu, nieuwjaarkussen uitdelen en onhoudbare nieuwjaarsvoornemens uitspreken


2. mond- en klauwzeer : waarschijnlijk opgedaan tijdens het kussen met één of andere domme geit die ik amper kende


3. verrekking van de aangezichtsspieren : ik wou van mijn ziekteverlof profiteren om mijn kinderen eindelijk cardio-vasculair goed te laten uitspreken en besef nu dat 1000 maal na elkaar een moeilijk woord uitspreken haast een olympische discipline is en dus af te raden valt aan amateursporters zoals ik


4. winterdepressie : moedeloos werd ik van al dat gezever op tv over borrelnootjes...


5. gekke-koeienziekte : volgens mijn man gedroeg ik mij toch zo toen ik besefte dat de laatste koopjesdagen ingingen en ik nog geen winkel van dichtbij had gezien. Beelden van de stampede waarmee ik alsnog richting Meir, Veldstraat en Nieuwstraat spurtte, zijn te vinden op YouTube


6. Gilles de la Tourette-syndroom : alweer een diagnose door mijn man gesteld nadat ik van de koopjes terugkwam met een jurk waar ik thuis minder in paste dan in de winkel (het lijkt wel zo'n shopping-kanaal op tv : thuis werkt het ook niet zoals in de winkel), een topje waarvan de kleur merkelijk verschilde van dewelke ik onder de winkelverlichting had waargenomen en een broek waarvan mijn man mij verzekerde dat het een herenmodel was


7. zonneslag : allemaal de schuld van de opwarming van de aarde ! Wie denkt er aan zich begin februari in te smeren bij het zonnebaden ?