Met niet verholen trots wil ik jullie melding maken van mijn promotie.
De voorbije jaren ben ik gestaag de ladder van het succes opgeklommen, trede per trede. Er kwam oorspronkelijk enig nepotisme aan te pas, want eigenlijk was ik niet gekwalificeerd voor de job, maar eens ik erin geslaagd was mijn positie te consolideren, heb ik mijn ellebogen en andere lichaamsdelen gebruikt om langzaam de weg naar de top te bestijgen.
En nu is het dus eindelijk zover : ik ben eerste sopraan ! Dat is een hele prestatie voor een alt, geloof me...
En ik ben er zeker van dat ik binnen enkele maanden solo-partijen zal zingen als we met ons koor weer eens de hort opgaan. De Scala in Milaan en de Koningin Elizabethwedstrijd voor zang zijn mijn volgende doelen !
PS Met andere lichaamsdelen bedoelde ik natuurlijk mijn stembanden
